شوالیه ی امیدوار

غمگینم☹️

آره، اگه من جای اون مرده بودم هیچکس دلتنگم نمیشدحتی مثل اون مخاطب استوری دیگران هم نبودم

تمام قدم‌هام که برای پیشرفت دیگران بود هم فراموش میشد. فکر می‌کنی آسون بود برام که اون همه درس بخونم و کار کنم؟؟ نه اصلا راحت نبود.

همشو برای این انجام دادم که بتونم شالوده اش رو به نسل‌های بعد بگم . به بچه‌هاتون بگم .

بگم که من کمی‌راه رو باز کردم تا شما راحت قدم بردارین.

نه من یادم به ذهن‌ها سنجاق نمیشد چون باهاشون توی راه تفریح نبودم. اون تایمی‌که شما توی خیابون بستنی می‌خوردین من داشتم توی کتابخونه برای حفظ میراث فرهنگی کشورمون جون میکندم.

طبیعتاً یادتون نمی‌مونه. و اگه الان میمردم جز خانواده و چند تن که به من لطف دارن کسی متاثر نمیشد. البته بعید نیست که یه عده هم که تن پروری و کاهلی رو مکتب قرار دادن بگن خداروشکر راحت شدیم. من حداقل مثل خیلیاشوم نبودم که دو نقاب داشته باشم. وقتی با من حرف میزنی و بهت میگم عزیزم یعنی از ته دل عزیزم هستی. بدی یک رو بودن اینه که هیچ کس از نقابت خوشش نمیاد و اون نقاب خود خود واقعیته. بعید می‌دونم کسی. حتی این متن رو هم بخونه .

ولی به آینده‌ها میگم. سرنوشت می‌دونم تایم زندگیم کمه اما لطفاً بهم زمان بده تا بتونم تاثیر مفیدی روی نسل بعد داشته باشم. می‌دونم که مثل قدیمی‌ها باید جانم رو فدا کنم و گذشتن از این زندگی چیزیه که حتمی‌می‌دونم اما لطفاً به من بده که کارم رو تموم کنم و بعد از این دنیا برم.

دارم آهنگ چاوشی گوش میدم.

با جنون در افتادن خیلی آفرین داره.

با تو هیچکس جز من بی سپر نمی‌جنگه

با تو هیچ کس از این بیشتر نمیجنگه

با جنون در افتادن باز کار دستم داد

آه فاتح قلبم عشق تو شکستم داد

آه چشمه‌ی طوسی

آه چشمه‌ی ویروسی

بعد این به هر دردی مبتلا بشم خوبه

و مثل جوجه‌ی مرده

توی باغچه خاکم کرد